Brouwgerst

Brouwgerst (mout) is een belangrijke grondstof voor bier. Nederlandse brouwgerst is van uitstekende kwaliteit en daarmee is het een gewilde grondstof voor bierbrouwerijen in Nederland.

We spreken van brouwgerst als deze van voldoende goede kwaliteit is om te kunnen verwerken in de mouterij en vervolgens in de brouwerij. Dat betekent dat er een goed eiwitgehalte in de gerst aanwezig moet zijn (tussen 9,5 en 11,5%), de gerst niet is aangetast door natte/slechte afrijping en oogstcondities goed zijn (geen schimmel) en de gerst goed is geconditioneerd na de oogst (vochtgehalte max. 14%) waar door de kiemenergie optimaal (>95%) is. Alle gerst die niet voldoet aan deze condities wordt beschouwd als voergerst. Alleen voor brouwgerst ontvangt de teler een extra financiële vergoeding, de zogeheten brouwpremie.

Brouwgerst is geen massaproduct, maar is als graansoort wel uitstekend in te passen in een traditioneel bouwplan van een akkerbouwer. Het is geen moeilijk gewas om te telen, maar vergt wel enige tijd, energie en vakmanschap van de teler. Een positief punt van brouwgerst is dat het weinig meststoffen en beschermingsmiddelen nodig heeft en daarmee het minst milieubelastend van alle graangewassen is. Daarnaast heeft gerst ook een herstellende werking voor de bodem.

Door doorontwikkeling van brouwgerstrassen en gerstrassenonderzoek is de opbrengst per hectare van brouwgerst de afgelopen jaren significant gestegen. Opbrengsten van ruim 8 ton en hoger zijn gerapporteerd. Ook krijgen telers een premie voor de teelt van brouwgerst. Door de hoge opbrengsten en de brouwgerstpremie is het telen van brouwgerst aantrekkelijk voor de Nederlandse akkerbouwer en kan het wat betreft saldo concurreren met tarwe.